آزیتا حسین زاده عطار | شهرآرانیوز؛ رویداد هنری «برای خدمت» به مناسبت نخستین شهادت شهید جمهور پنجشنبه و جمعه در حوزه هنری خراسان رضوی برگزار شد. این برنامه ۳۵ جوان گرافیست را از مشهد و نیشابور گردهم آورد تا دنیایی پر از تصویر و احساس به شهدای خدمت و آرمان هایشان خلق کنند. رویداد تولید پوستر و اکران شهری «برای خدمت» برای نخستین بار در این روزهای گرم مشهد در سکوتی از جنس تفکر و احترام درآمیخته بود.
پس از روایتگریهای سازنده میثم موسوی مهر و مجتبی فارویی درباره اخلاق و منش و کارها و خاطراتی از شهید جمهور و راهنماییهای مربیانی که درکنار هنرمندان بودند تا خط و رسم بهتری به طرحهای هنرمندان بدهند، تصاویری از شهید جمهور و شهدای دیگر خدمت بر روی مانیتورهای مقابل هنرمندان گرافیک جوان شهرمان خلق شد. پوسترهای خاطره، عکسهایی از چهرههای آشنا و گمنام ایثار بودند و نگاههایی که از پس رنگ و نور، داستانهایی ناگفته را روایت میکردند.
در سالن به روی دنیایی از تصویر و احساس گشوده میشود؛ سالنی مربعی شکل که هنرمندان گرافیک در این عرصه را گردهم آورده است تا آثاری درخور شأن شهدای خدمت خلق کنند. میزها در قسمتهای مختلف کارگاه طوری چیده شده است که امکان رایزنی و بحث و نظر بین هنرمندان وجود داشته باشد و کارها به گونهای اجرا شود که حتی رقبا در کارگاه بتوانند به بهتر شدن کارهای یکدیگر کمک کنند و برای هم نظرهای مفید بدهند. مربیان کارگاه نیز دائم بالای سر بچهها میروند تا اگر تردید یا سؤالی در مورد خلق آثار دارند، رفع کنند. کارگاه دوروزه طراحی و گرافیک و روایتگری
«برای خدمت»، همان جایی بود که در آن هنر، زبان دل و روایتگر لحظاتی شد که انسانهایی ناب در میانه بحران ها، آرام و بی ادعا جان دادند تا جان دیگران بماند. ثویبه پروین و منصوره جوادی پور دو هم تیمی شرکت کننده در این کارگاه هستند که با دقت بسیار زیاد برای ایده پردازی روی طرحی که میخواهند بدهند، کار میکنند. ثُوَیبه پروین در این باره میگوید: ما در کارگاههای گرافیکی بسیاری شرکت کردهایم که زمان بسیار بیشتری را به ما میدادند و دستمان برای کار بیشتر روی طرحمان بازتر بود. منصوره جوادی پور ادامه صحبتهای دوستش را میگیرد و از محاسن این کارگاه هم میگوید.
به نظرش روایتگری میثم موسوی مهر در روز اول برگزاری کارگاه، تأثیر بسزایی در طراحی ایده آنها گذاشت. او توضیح میدهد: این روایتگر، کلی اطلاعات مفید درباره شهید جمهور داشت که ما توانستیم جزئیات طرحمان را بر حسب آن تنظیم کنیم؛ او این قدر به بحث مسلط بود که ما هر گرهی در توضیحات داشتیم و میپرسیدیم، کلی محتوای کاربردی به ما ارائه میداد. وجود استادانی مانند آقایان قربان پور و میری و بازدار، بسیار به ما کمک کرد. حضور محمد روح الامین نیز در روز اول کارگاه به عنوان مهمان، به دلیل اینکه بسیار به بحثهای تایپوگرافی و طراحی پوستر مسلط است، بسیار کمک کننده بود.
زمان این کارگاه دو روز بیشتر نبود، اما در همین دو روز، گفتوگو بین هنرمندان و استادان نگاه عمیق تری برای کارهای آینده هنرمندان ایجاد کرد. این نکته را همه هنرمندان شرکت کننده در کارگاه میگفتند. این نگاه، دیگر از جنس روزمرگیها نبود؛ موضوع «شهدای خدمت» بود که بی هیاهو رفته بودند، اما درد روشن انسانیتشان حالا در بین پوسترهای این کارگاه هم میدرخشد. گوشهای از کارگاه حدود پنج پسر جوان حضور دارند که برای تولید اثر از نیشابور آمدهاند.
از بین آنها محمد متین تقویان هم کلامم میشود و میگوید که از طریق فضای مجازی و صفحه اینستاگرام خود نهضت، با این برنامه و زمان آن آشنا شدهاند. او که تاکنون در کارگاههای دیگری هم شرکت کرده است، میگوید: سازوکار این کارگاه مانند کارگاههای دیگر این گونه بود که یک روز را برای ایده پردازی و پخته کردن ایدهها تدارک دیده بودند و روز دیگر روز اجرا بود. به نظرم زمان کافی است، اما برای هنرمندی که مهارت کافی را داشته باشد.
او در بیان نقصهای برگزاری کارگاه میگوید: اغلب بچهها موضوعشان را شهیدرئیسی قرار داده بودند و به پنج شهید دیگر خدمت خیلی نپرداخته بودند. روایتگریها خیلی خوب بود، اما به نظرم بهتر بود در روایتگریها به جای گزارش کار دادن از فعالیتهای بسیار مفید شهید، بیشتر از ناگفتههایی میگفتند که خبرش در جاهای دیگر نیست. به نظرم روایتگریهای آقای فارویی خیلی خوب بود؛ چون درباره خاطراتی از شهید رئیسی در نیویورک سخن گفت که من تاکنون نشنیده بودم. فکر میکنم باید برای ایده یابی ۱۰ ایده واضح میگفتند تا بچهها بتوانند بر مبنای آن کارهایشان را طراحی کنند؛ البته حسن این قضیه این است که بچهها ایده پردازتر بار میآیند.
در میان کارگاه که قدم برمی دارم، تمام مانیتورهای مقابل هنرمندان، نقشهایی از چهره کسانی است که خدمت به مردم برایشان ارجحترین بود.
زینب صاحب الزمانی پوسترش قرآنی است که در دست شهید جمهور بالا رفت و پایین صفحه، پروژههای بزرگی است که شهید در زمان خدمتش به ثمر رساند. او یکی دیگر از هنرمندانی است که هم کلامم میشود. از طریق استادش، سیدمحمدرضا میری، به این کارگاه دعوت شده است و تنها گلایه اش از کارگاهی که به تعبیرش کلی حسن و خوبی دارد، گرماست که به خصوص برای دخترانی که چادر دارند، کمی اذیت کننده است.
او معتقد است: روایتگریها بسیار بر ایده پردازی هنرمندان تأثیر گذاشته است. صاحب الزمانی تأکید میکند: البته این کارگاه و مدل چیدمانش بین ما، فضای صمیمانهای ایجاد کرده بود که حتی توانستیم با بچهها در مورد ایده هایمان صحبت و آنها را تقویت کنیم. ولی روایتگریها سبب شد ذهنیت ما درباره آقای رئیسی بازتر شود.
بهناز قلی مطلق که از دیگر شاگردان آقای میری است، درباره این رویداد میگوید: حضور استادان بسیار عالی مانند استاد میری، بازدار و ابوالفضلی و دیگران در این کارگاه نقطه قوت است. فضای اشتراکی با هم سن وسالانمان در کارگاه نیز بسیار اتفاق خوبی است و میتواند منجر به تعاملات بیشتر ما در آینده و حرفهایتر شدن کارمان شود.
اما خیلی دوست داشتم در این کارگاه استادان کشوری را هم دعوت میکردند و ما میتوانستیم از حضور و تخصص آنها نیز بهرهمند شویم. او حرف هایش را درباره روایتگریها این طور ادامه میدهد: به نظرم صحبتهای آقای موسوی مهر درباره سختیهای شهید جمهور در خدمت رسانی به مردم در موضوعات مختلف و نوع برخورد ایشان با مردم، بسیار به بچهها برای ایده پردازی کمک کرد.
***
در پایان این رویداد همچنین از حسین فردوسیان، ابوالفضل شریفی، سبحان نازدار، صادق صانعی و خانمها جوادیپور و پروین به عنوان برگزیده قدردانی شد.
حمید قربان پور از مربیان و داوران برنامه است. او درباره روز اول که ایده یابی با بچهها کار شد، میگوید: ما سعی کردیم مباحثی را مطرح کنیم که بچهها زودتر بتوانند به ایده برسند. خیلی از هنرمندان برای اینکه بار اولشان است که در این قبیل کارگاهها شرکت میکنند، بیشتر تأکید دارند در طرح هایشان از چهره شهید جمهور استفاده کنند و این کمی کارها را از نو بودن دور میکند و اغلب کارها شبیه پوسترهایی است که پیش از این هم تولید شده است. او توضیح میدهد: شاید باید زمان بیشتری را درنظر میگرفتیم؛ چون دو روز برای حرفهایها هم سخت است که کار ارائه دهند، اما برگزارکننده تأکید داشت کار جهادی انجام شود و دراصل زمان بیشتری هم نمیتوانستیم به کارگاه اختصاص دهیم.
او ادامه میدهد: این کارگاه دراصل تلنگری است برای قدمهای استوار بعدی این هنرمندان که نشان دهد در زمان کم هم میتوان کار انجام داد و آزمون وخطایی است برای دورههای بعدی که هنرمندانمان بیشتر بتوانند خودشان را با کار کردن جهادی و با کیفیت در زمانی کم.
وفق دهند. این مربی و راهنما نظرش را درباره کارگاه این گونه بیان میکند: مشکلی که خود من با نسل جوان دارم، این است که بی مهابا به سوی تکنولوژی میروند، درحالی که نمیدانند از آن چگونه استفاده کنند.
تقریبا از زمانی که هوش مصنوعی آمده، کار را راحت کرده است، اما آن هم پارهای مشکلات دارد که، چون این بچهها واقف به آن نیستند و تجربه ندارند، حسشان در مورد تولید اثر واقعا مثبت است و وقتی ضعفهای کار را به آنها یادآوری میکنیم، تازه متوجه میشوند که نقصهایی هم وجود دارد؛ به خاطر همین این شتابزدگی به سوی تکنولوژی، ایرادهایی را ایجاد کرده است. اما ما در همین کارگاه کارهای خوب هم داریم که به نظرم خروجی بهتری هم خواهند داشت.
محمدرضا میری در بیان چندوچون این کارگاه دوروزه با اشاره به اینکه برگزارکننده این رویداد مدرسه گرافیک انقلاب است که وابسته به شبکه کشوری نهضت مردمی پوستر انقلاب است، میگوید: ما در این دو روز میزبان ۳۵ جوان هنرمند بودیم؛ جوانانی که طراح گرافیک مشهدی و نیشابوری هستند.
هنرمند گرافیک کشورمان توضیح میدهد: برنامه با حمایت شهرداری مشهد، مؤسسه فرهنگی شهرآرا، معاونت فرهنگی هنری سپاه امام رضا (ع) و کنگره ۱۸ هزار شهید خراسان رضوی برگزار میشود و کارگاه بسیار فشردهای است که قرار است کارهای بچهها را هم در فضای مجازی هم در اکران شهری به نمایش بگذاریم.
او در بیان ویژگی خاص این رویداد از روایتگریهای میثم موسوی مهر و مصطفی فارویی یاد میکند و توضیح میدهد: این روایتگریها بسیار به ایده پردازی هنرمندان کمک کرد. روز پنجشنبه موسوی مهر روایتگری حضوری و بسیار پرکاربردی درباره سیره شهید رئیسی در برخورد با مردم و سیاست و همچنین خلق وخوی او و خدماتی که انجام داده است، ارائه کرد و از تجربیات همکاری مستقیم خود با شهید رئیسی در آستان قدس رضوی، قوه قضاییه و زمان ریاست جمهوری شهید، به عنوان یک شخصیت خودساخته و سالم، نیز صحبتهای مفیدی مطرح کرد.
همچنین روز جمعه به صورت آنلاین در خدمت مصطفی فارویی بودیم که خاطره سفر به نیویورک همراه شهید جمهور را مطرح کرد و بسیار مورد استفاده هنرمندان قرار گرفت. میری میافزاید: این هنرمندان جوان از طریق تبلیغات از این برنامه مطلع شدهاند و سلیقهها و قلمهای مختلفی دارند، تکنیکهای تصویر سازی دستی تا هوش مصنوعی را هم استفاده میکنند. برخی کارهایشان را گروهی ارائه میدهند و برخی انفرادی مشغول خلق اثر هستند. وی در پایان صحبت هایش میگوید: پنج اثر برگزیده را انتخاب کردهایم و جوایزی هم برای آنها در نظر گرفتهایم.