به گزارش شهرآرانیوز؛ احتمالا شما هم شنیده‌اید که می‌گویند برای تربیت فرزند، ابتدا باید خود را تربیت کرد! برای داشتن فرزند خوب، باید والد خوبی باشید و برای والد خوب بودن، باید هم خود و هم فرزندتان را خوب بشناسید. والد بودن شاید پیچیده‌ترین و در عین حال زیباترین نقش زندگی باشد؛ نقش‌ی که هر روز با چالش‌های جدید و سؤال‌های بی‌پاسخ رو‌به‌رو می‌شویم و گاهی احساس می‌کنیم راه درست را گم کرده‌ایم. اما کتاب‌هایی وجود دارند که مثل دوست‌های دانا، راز‌های تربیت فرزند را به زبانی ساده و دلنشین به شما بگویند، از آرام کردن نوزاد گرفته تا فهمیدن دنیای پر رمز و راز نوجوانان، و حتی کمک به التیام زخم‌های پنهان گذشته.
اگر تازه پدر و مادر شده‌اید و گریه‌های بی‌وقفه فرزندتان در نیمه‌های شب خواب را از چشمانتان ربوده، یا اگر احساس می‌کنید دیگر توان مقابله با بی‌قراری‌های کودک خود را ندارید، این کتاب می‌تواند نجات‌بخش شما باشد؛ «شادترین کودک محله» کتاب «شادترین کودک محله» نوشته دکتر هاروی کرپ، متخصص برجسته کودکان، اثری راهگشا برای والدینی است که در روز‌ها و شب‌های پرمشغله خود، به دنبال آرامش و راهکار‌هایی عملی برای مراقبت از نوزادشان هستند. دکتر کرپ با بهره‌گیری از سال‌ها تجربه و پژوهش، تکنیک‌هایی ساده، اما موثر را آموزش می‌دهد تا والدین بتوانند کودکانی آرام، شاد و خوش‌خلق پرورش دهند. او در این کتاب نشان می‌دهد که نوزادان مانند انسان‌هایی کوچک از دوران غارنشینی هستند که برای ارتباط گرفتن، زبان خاص خود را دارند. هدف او این است که با درک بهتر این زبان، والدین بتوانند ارتباطی عمیق‌تر و مؤثرتر با فرزندشان برقرار کنند. برخلاف بسیاری از کتاب‌های راهنمای تربیت کودک که صرفاً فهرستی از روش‌ها را ارائه می‌دهند، «شادترین کودک محله» به شما آموزش می‌دهد که چگونه این روش‌ها را گام‌به‌گام اجرا کرده و با یکدیگر ترکیب کنید. از قنداق‌کردن و آرام‌کردن گرفته تا ایجاد فضای خواب راحت، همه‌چیز با دقت توضیح داده شده است.
کتاب «علیه تربیت فرزند» نوشته آلیسون گوپنیک، روانشناس برجسته و استاد دانشگاه برکلی، اثری است متفاوت و تأثیرگذار در زمینه رشد کودک و نقش والدین که با نگاه انتقادی به مفهوم رایج «فرزندپروری» در دنیای مدرن می‌پردازد. گوپنیک در این کتاب با استناد به سال‌ها پژوهش علمی، به‌ویژه در حوزه یادگیری و رشد شناختی کودکان، نشان می‌دهد که تربیت به شیوه مدیریت‌شده و هدف‌محور – یعنی تلاش برای ساختن کودکی خاص با ویژگی‌هایی مشخص – نه‌تنها ناکارآمد، بلکه از اساس نادرست است. او تأکید می‌کند که کودکان برای کنجکاوی، تخیل، بازیگوشی و تجربه‌گری آفریده شده‌اند، نه برای تبدیل شدن به نسخه‌ای ایده‌آل از نگاه والدین. گوپنیک مفهوم رایج «والدگری» را نقد می‌کند؛ مفهومی که از دهه ۱۹۷۰ در آمریکا رایج شده و امروزه بیشتر به یک پروژه مدیریتی شبیه است تا رابطه‌ای انسانی. او والدین را به جای «نجار»هایی که کودک را می‌سازند، به «باغبان»هایی تشبیه می‌کند که محیط مناسب را برای رشد آزادانه کودک فراهم می‌کنند. از نگاه او، هدف والد بودن نباید کنترل و شکل‌دهی باشد، بلکه باید ایجاد فضا برای رشد خلاقیت، انعطاف‌پذیری و تاب‌آوری در جهانی ناپایدار و پیچیده باشد. این کتاب فقط برای والدین نیست؛ بلکه برای هر کسی که با کودکان در ارتباط است یا به رشد انسانی علاقه‌مند است، حرفی تازه و مهم دارد. «علیه تربیت فرزند» دعوتی است برای بازنگری در باور‌های رایج ما درباره فرزندپروری و پذیرفتن پیچیدگی و غیرقابل‌پیش‌بینی بودنِ کودکان، همان‌گونه که هستند.
اگر احساس می‌کنید چیزی در کودکی‌تان کم بوده، نه غذا یا سرپناه، بلکه نوعی گرمای عاطفی، توجه یا پناه‌داشتن واقعی، کتاب «مادری که کم داشتم» نوشته جاسمین لی کوری ممکن است پاسخی برای آن خلأ باشد. کتاب «مادری که کم داشتم» نوشته‌ی جاسمین لی کوری روان‌درمانگر، درباره تأثیر کمبود محبت مادرانه در دوران کودکی بر زندگی بزرگسالی است. این کتاب تأثیرگذار به بررسی رابطه کودک با مادری می‌پردازد که ممکن است از نظر فیزیکی حاضر، اما از نظر عاطفی غایب بوده است. جاسمین لی کوری، روان‌درمانگر با تجربه، با نگاهی همدلانه و دقیق نشان می‌دهد چگونه نبود عشق، توجه یا مراقبت احساسی کافی در دوران کودکی، می‌تواند در بزرگسالی به شکل اضطراب، ترس از صمیمیت، نیاز افراطی به تأیید یا حتی احساس بی‌ارزشی خودش را نشان دهد. کتاب در سه بخش تنظیم شده است؛ بخش اول به نیاز‌های بنیادین کودک از مادر و اهمیت دلبستگی اولیه، بخش دوم به بررسی پیامد‌های بی‌اعتنایی عاطفی یا آزار روانی و دلایل آن در رفتار مادران می‌پردازد و بخش سوم راهکار‌هایی برای التیام این زخم‌ها پیشنهاد می‌دهد، از جمله توجه به کودک درون، بازسازی رابطه با خود و حتی ایجاد نوعی صلح با مادر در بزرگسالی. کوری در این مسیر به شما کمک می‌کند تابفهمید دقیقاً چه چیزی را از مادر خود دریافت نکرده‌اید و ارتباط بین تجربه‌های کودکی و مشکلات فعلی‌تان را درک کنید.
او همچنین کمک می‌کند تا از خودسرزنشی فاصله بگیرید و به جای آن، با شفقت و مهربانی با خود رفتار کنید. «مادری که کم داشتم» فقط درباره مادر نیست؛ درباره شماست، کسی که حالا این قدرت را دارد که از خودش مراقبت کند، گذشته را با نرمی مرور کند و آینده‌ای امن‌تر و شادتر برای خودش بسازد. این کتاب هم راهنماست، هم همراه؛ برای آنهایی که می‌خواهند با شهامت به زخم‌های قدیمی نگاه کنند و آرام‌آرام آنها را التیام دهند.
منبع: فارس