به گزارش شهرآرانیوز، در روزهایی که ملت ایران در سوگ رئیسجمهوری محبوب و مخلص خود، شهید آیتالله سید ابراهیم رئیسی به سر میبرد، بررسی ابعاد شخصیتی، سبک زندگی و نگاه معنوی شهید خدمت میتواند زوایای دقیق تری از این خادم صادق ملت به مردم نشان دهد.
برای واکاوی این ویژگیها، خبرنگار ما با آیتالله سید احمد علمالهدی، نماینده ولیفقیه در خراسان رضوی و امام جمعه مشهد پرداخت. پدر همسر شهید رییسی در این گفتوگو، به نکاتی کمتر شنیدهشده از زندگی شخصی، ارتباطات خانوادگی و مرام مدیریتی شهید خدمت اشاره میکند.
شما ارتباط نزدیکی با شهید آیتالله رئیسی داشتید. در مورد بُعد معنوی و ارادت رئیس جمهور شهید کشورمان به اهلبیت (ع) بفرمایید.
ابتدا باید بگویم که ارادت ایشان به تمام ائمه (ع) بسیار زیاد بود و اهل توسل بودند. هر زمان که فرصتی برای فراغت پیش میآمد، قطعاً به توسلات مشغول میشد. توسل برایشان خیلی اهمیت داشت و هر فرصتی که به روضهخوانی یا توسل میرسید، آن را غنیمت میشمرد.
به واقع، شهید رئیسی معتقد بود که روضهخوانی و توسل به اهل بیت (ع) روح را زنده میکند. همین امر باعث شده بود که حتی در اوج مسئولیتهای سنگین و حساس، مثلاً در دوران ریاستجمهوری که دستگاه حفاظت بارها گفته بود نمیتوانند امنیت رئیس جمهور را روی منبر تضمین کنند، در روزهای تاسوعا و عاشورا حتماً در مجالس روضه حضور پیدا کند. این نشاندهنده عشق و ارادت عمیق شهید رئیسی است.
خیلیها میگویند آقای رئیسی آدمی است که زندگی کاری و شخصیاش را کاملاً از هم جدا نگه میداشت. این موضوع چقدر صحت دارد؟
کاملاً درست است. من با کارهای شهید رئیسی خیلی در ارتباط نبودم. چون خودش طوری بود که هیچوقت کارهایش را با ما درمیان نمیگذاشت. حتی در خانه هم اصلاً بحث کاری نمیکرد. این یک ویژگی خاص و مهم در شخصیت ایشان بود.
بهطوری که حتی اگر ما یا بچهها سؤالی درباره مسائل کاری داشتیم، یا از روی کنجکاوی درباره مسئولیتها صحبت میکردیم، او پاسخهای دقیقی نمیداد، فقط با اشارهای کوتاه، عبور میکرد. به همین خاطر، محیط کاری و زندگی شخصی شهید رئیسی هیچوقت با هم قاطی نمیشد.
بحثهای کاری که معمولاً دارای اسرار و مسائل محرمانه بود، اصلاً در منزل مطرح نمیشد. حتی ایشان نگران بود که اگر در خانه درباره مسائل کاری صحبت شود، چون همسرشان استاد دانشگاه و بچهها نیز تحصیلکرده بودند، احتمال دخالت در امور کاری پیش بیاید، بنابراین خیلی مقید بود که چنین بحثهایی را درخانهباز نکند.
اگر لازم بود صحبتی درباره کار داشته باشد، بیرون از خانه و در فرصتی که تنها بود، این گفتوگوها انجام میشد. این نشاندهنده تمرکز و مسئولیتشناسی ایشان است که برای حفظ آرامش خانواده و حفظ اسرار کاری این حد از جداسازی را رعایت میکرد.
درباره شایعاتی که میگویند همسر شهید رئیسی تصمیمگیرنده اصلی در عزل و نصبها بودند چه نظری دارید؟ این مسئله چقدر واقعیت دارد؟
این بزرگترین جفایی بود که در حق شهید رئیسی شد. او در مسائل کاریشان بهاندازه یک فرد عادی هم به نظر همسرش درباره عزل و نصبها اهمیت نمیداد، بلکه حتی کمتر از آن. شهید رئیسی و همسرش کاملاً مقید بودند که خانه محل زندگی باشد نه محل بحث و کار.
در واقع، همسر شهید رئیسی پیشازاین که آقای رئیسی، رئیسجمهور یا رئیس قوه قضائیه شود، سابقه طولانی در فعالیتهای پژوهشی و علمی داشت. مدیریت پژوهشکدهها، فعالیت در شورایعالی انقلابفرهنگی و حضور در حوزههای تعلیموتربیت و خانواده، همه نشان از جایگاه علمی و فرهنگی ویژه او دارد. پس اینکه بگوییم او بهخاطر جایگاه همسرش در امور تصمیمگیری دخالت داشت، کاملاً بیاساس و نادرست و بیشتر شایعات مغرضانه است.
پس نقش همسر شهید رئیسی در عرصههای فرهنگی و اجتماعی، ربطی به جایگاه سیاسی همسرش نداشت؟
اصلاً. همسر آقای رئیسی، پیش از ریاستجمهوری، سالها در حوزههای علمی و فرهنگی فعالیت داشت. ایشان در دولت نهم و دهم نقشهای کلیدی پژوهشی و در دانشگاه شهید بهشتی مسئولیت پژوهشکده خانواده را برعهده داشت. خانم علمالهدی در موضوعات تعلیموتربیت و خانواده، نقشی مهم در دستگاههای تحقیقاتی ایفا میکرد. حتی در حوزه علمیه قم همکاری و با استادان برجستهای، چون آقای اعرافی و مرحوم آیتالله مصباح همکاری علمی داشت. او بهعنوان استاد تمامی دانشگاه، در سطح علمی و فرهنگی بسیار فعال و متعهد بود.
سفرهای خارجی او نیز عمدتاً به دلیل فعالیتهای علمی و فرهنگی خودش بود، نه بهخاطر جایگاه همسری. مثلاً سفر به مالزی برای رونمایی کتابی بود که به زبان مالایی ترجمه شده بود و بعداً در سفر رئیسجمهور از فرصت استفاده کردند. همینطور سفر به ونزوئلا برای رونمایی کتاب به زبان اسپانیایی و سخنرانیهای دانشگاهی در آمریکا از دیگر نمونههاست.
خانم علمالهدی در شورایعالی انقلابفرهنگی، ریاست کمیسیون خانواده را بر عهده داشت؛ در دانشگاه شهید بهشتی، مسئول پژوهشکده خانواده بود؛ در مؤسسه آیتالله مصباح و حوزه علمیه قم نیز فعالیت میکرد. سفرهای خارجی او هم فرهنگی و علمی بود، مثلاً برای رونمایی از کتابهایی که به زبانهای مختلف ترجمه شده بود. حتی برای سفر به لبنان، با وجود شرایط خطرناک منطقه، او باهدف ارتباط فرهنگی رفت، نه همراهی تشریفاتی.
شما اشاره کردید که آقای رئیسی فردی بسیار مخلص و ولایتمدار است. لطفاً بیشتر درباره این دو ویژگی برجسته بگویید و تاثیر آن بر زندگی و مسئولیتهای ایشان.
اخلاص شهید رئیسی از ویژگیهای اصلی او بود. تمام فعالیتها و مسئولیتهایش را تنها برای رضای خدا انجام میداد. نمونهاش این بود که دوران دادستانی انقلاب را نه در محافل بازگو میکرد و نه در رزومه کاریاش میآورد. چرا؟ چون معتقد بود کاری که برای خدا انجام میشود، نیازی نیست دیگران بدانند.
در حقیقت، این اخلاص باعث میشد که در کارهایش از مددهای الهی برخوردار شود و این راز موفقیتش بود. البته شهید رئیسی تنها فردی معنوی نبود، بلکه مدیری باسابقه و توانمند با ۳۸ سال تجربه در مسئولیتهای مختلف کشور بود.
ویژگی دوم، ولایتمداری خالصانه بود. شهید رئیسی، خود را سرباز مقام معظم رهبری میدانست و در همهجا خودش را به این عنوان معرفی میکرد. در جلساتی که مشکلاتی پیش میآمد، نمیخواست مسائل را با رهبر مطرح کند تا ایشان ناراحت نشوند و خودش مشکلات را حل میکرد.
او معتقد بود مقام معظم رهبری حجت امامزمان (عج) است و محبت خالصانه به ایشان رمز موفقیت و پشتوانه قوی برای کارهایش بود.
به نظر شما این دو ویژگی اخلاص و ولایتمداری چگونه در ایجاد انگیزه و موفقیت آقای رئیسی تاثیر گذاشت؟
این دو ویژگی، بهویژه اخلاص، عامل اصلی انگیزه درونی او برای خدمت به مردم و نظام بود. ولایتمداری نیز این انگیزه را جهتدار میکرد تا تمام تلاشش برای کمک به محرومان و مستضعفان باشد. این دو، مانند دو ستون اصلی در زندگی و کارهای او عمل کردند و موجب برکت معنوی و موفقیتهای چشمگیر در مسئولیتهای مختلف شدند.
برخی به شهید رئیسی نقد میکردند که در عرصه رسانهای و تبلیغاتی ضعف دارند؛ نظر شما در اینباره چیست؟
این برداشت اشتباه بود. سکوت رسانهای او نه از ضعف، بلکه از اخلاصش نشأت میگرفت. معتقد بود کار برایخدا نیازی به نمایش ندارد. آنهایی که او را نمیشناختند، این سکوت را بهحساب ناتوانی میگذاشتند؛ درحالیکه حقیقت، عکس آن بود.
در دوران ریاستجمهوری، عملکرد اجرایی شهید رئیسی را چگونه ارزیابی میکنید؟
بسیار مثبت و جهادی بود. افزایش ۹ هزار مگاوات برق، ایجاد ۱۷ هزار تخت بیمارستانی، پیگیری فعال سیاست خارجی، حمایت از مستضعفان و گسترش عدالت از دستاوردهای ملموس او بود. شهید رئیسی هر جا مسئولیت گرفت، آن حوزه را متحول کرد؛ چه در سازمان بازرسی کل کشور، چه آستان قدس، چه قوه قضائیه، و نهایتاً در ریاستجمهوری. رمز موفقیت او نیز همان دو ویژگی اصلی یعنی اخلاص و ولایتمداری بود.
در پایان اگر بخواهید تصویری کلی از شهید آیتالله رئیسی برای نسل جوان ترسیم کنید، چه میگویید؟
او الگویی کامل از یک مدیر مؤمن، صادق، خادم و متکی به خدا بود. نه اهل بازی سیاسی بود، نه اهل خودنمایی. همه عمرش را صرف خدمت کرد و همیشه میگفت: «اگر قدمی برداشتم، برای مردم بود و برای رضای خدا.» نسل امروز باید بداند که میشود در بالاترین مسئولیتها بود و همچنان بنده خدا و سرباز ولیفقیه باقی ماند. آقای رئیسی، نماد این حقیقت بود. شهادتش نیز، مهر تأیید الهی بر عمر بابرکت او شد.
منبع: فارس