به گزارش شهرآرانیوز؛ کابوس‌ها معمولا در آخرین مرحله از چرخه خواب طبیعی انسان یعنی (REM) که در اواسط شب یا صبح زود است، اتفاق می‌افتد. کابوس‌ها می‌تواند برای هر کودک اشکال مختلفی داشته باشد، اما اغلب آنها شامل عناصری ترسناک مانند هیولاها، ارواح، حیوانات تهاجمی یا افرادی که تهدیدی برای امنیت آنها به شمار می‌روند، هستند.
کابوس‌ها ممکن است در هر سنی رخ دهند، اما مطالعات نشان می‌دهند که این اختلال در کودکان بسیار شایع است. تقریباً نیمی از کودکان بین ۳ تا ۶ سال به طور مکرر کابوس می‌بینند. این مسأله برای ۲۰ درصد از کودکان ۶ تا ۱۲ ساله نیز صادق است. تا سن ۱۲ سالگی کابوس به طور مساوی بر هر دو جنس تاثیر می‌گذارند، اما برخی مطالعات نشان می‌دهند که کابوس‌ها از سن ۱۳ سالگی برای دختران بیشتر است.
بیشتر کودکان بعد از بیدار شدن از یک کابوس، علی‌رغم بزرگسالان نسبت به محیط اطراف خود واکنشی نشان نمی‌دهند. برای همین صداها، حرکات و علائمی مثل سریع نفس کشیدن، تعریق یا گشاد شدن مردمک‌ها در کودکان بسیار کم اتفاق می‌افتد. کودکان معمولا بعد از کابوس احساس بی‌کفایتی یا اضطراب می‌کنند که ممکن است باعث شدید شدن ضربان قلب آنها شود. در طول زمان، کودکانی که به طور مکرر کابوس می‌بینند ممکن است علائم بی‌خوابی را تجربه کنند چرا که از خوابیدن و دوباره دیدن آن موجودات وحشت دارند.
منبع: ایرنا