«یاغیِ بی‌جبهه»؛ سقوط عریان رامین رضاییان

رامین رضاییان روزی در پرسپولیس و سپاهان می‌درخشید. بازیکنی پرانرژی، با سانتر‌های دقیق و فرار‌های تند و تیز. اما حالا، در لباس استقلال، بیشتر شبیه بازیگری بی‌نقش در یک سناریوی شکست‌خورده است.

خیلی‌ها فکر می‌کردند حضور او در استقلال، از او یک «یاغی محبوب» بسازد. یک ستاره‌ی جنجالی که بتواند در تیم رقیب بدرخشد و دل آبی‌ها را ببرد. اما پایان فصل، چیز دیگری را نشان می‌دهد؛ نه خبری از درخشش بود و نه ردپایی از ستاره بودن.

رضاییان بیشتر از آن‌که در زمین بدرخشد، در حاشیه‌ها خودی نشان داد. از درگیری با بازیکنان گرفته تا شاخ‌به‌شاخ شدن با کادر فنی، هیچ‌چیز از قلم نیفتاد. البته اگر از مدل مو، لباس‌های رنگارنگ و نمایش عضلات جلوی دوربین‌ها بگذریم؛ جایی که رامین بیشتر شبیه یک اینفلوئنسر فضای مجازی است تا مدافع راست استقلال!

در ادامه حتما بخوانید ساز ناکوک پرسپولیس؛ قهرمانی پَر

در روز‌هایی که استقلال بیش از همیشه نیاز به تمرکز، همدلی و تجربه داشت، رامین بیشتر وقتش را صرف نمایش‌های بیرون زمین کرد؛ و حالا که تیم از قهرمانی دور شده و فصل به تلخی تمام شده، او به‌جای پذیرش مسئولیت، مدام به دنبال پیدا کردن مقصر است؛ یک‌بار سرمربی، یک‌بار داور، بار دیگر هم‌تیمی‌ها. همه مقصرند، جز خودش!

رامین رضاییان باید بداند که دیگر نمی‌شود فقط با چند عکس عضله‌ای یا ژست‌های اینستاگرامی، دل هوادار را به‌دست آورد. هوادار، عملکرد می‌خواهد، تعصب می‌خواهد، نه تظاهر به ستاره بودن.

شاید وقت آن رسیده که او دست از «بازی» در فضای مجازی بردارد و اگر هنوز چیزی از فوتبالش باقی مانده، آن را در زمین خرج کند؛ نه جلوی دوربین، نه در کامنت‌ها، نه در قصه‌سازی‌های بی‌پایان.