سلام بر نوروز علوی ۱۴۰۴

یک نوروز در پیش داریم؛ نوروزی که از کرانه رمضان برخاسته است؛ ماهی که برکت و رحمت و مغفرت نام بردار است. قطعا نوروز امسال هم در این سه گانه انسان ساز و جامعه پرداز باید بیش از همه سال‌های دیگر، غنی باشد. بکوشیم وجود و حضورمان برای همدیگر، ترجمه برکت باشد. مبارکی افزا باشیم برای هم. رحمت را، رحمت را، گسترش دهیم تا‌ می‌توانیم. هم خود ما به این فضیلت اخلاقی محتاجیم و هم نیاز اولویت دار جامعه است. ایران عزیز ما به رفتاری نظم یافته به این قاعده درمیان فرزندانش، عزت خویش را به جهان می‌نماید.

ما با رفتار در این تراز‌ می‌توانیم جهان گشایی کنیم و پرچم فرهنگی مان را تا اقصای عالم برافرازیم. فقط با مهر و رحمت می‌توان قلب‌ها را فتح کرد. دوربردترین سلاح‌ها هم بالاخره برد نهایی دارند و از آن سانتی متری جلوتر نمی‌روند. فقط این سلاح مهر و رحمت و صلاح است که بردش بی نهایت و جهانگیر است. جهاد کنیم به مهربانی؛ هم درمیان خود و هم دربرابر میهمانانی که از دیگر کشور‌ها به این سو می‌آیند. این رفتار را مضاعف کنیم وقتی به عنوان یک ایرانی به دیگر کشور‌ها سفر می‌کنیم. باید سفیر فرهنگی ایران باشیم هرجا که‌ می‌رویم. 

از همدیگر درگذریم که رسم رمضان، مغفرت نیز هست. همدیگر را ببخشیم. به هرحال ما در گذر یک سال، شاید ناخواسته به کسی تنه زده باشیم. شاید عصبانیت، اخم در نگاه ما انداخته باشد، شاید شیطان دستمان را برای دیگری مشت کرده باشد، شاید حقی بر گردن هم داشته باشیم. از هم بگذریم تا خدا هم از همه مان درگذرد و به مغفرت، همه مان را با دفتری سفید در آغاز سالی تازه و راهی نو قرار دهد. 

در ادامه حتما بخوانید رسیدن فضیلت به کرامت

یک نوروز در پیش داریم که امسال با شب‌های قدر و شهادت حضرت پدر، امام علی (ع)، قرین است. حرمت نگه داریم که زمین، حرم خداست. شب‌های قدر را قدر بدانیم تا ارزش پیدا کنیم، تا نوروزمان نوتر از همیشه فضیلت افزای زندگی مان شود. ما رمضان را نفس می‌کشیم. باید جانمان هم آب وجارو شده باشد برای استقبال از نوروز. 

این بهارِ به بهار ضریب یافته باید خوبی هامان را ضرب در هزار کند تا بدی‌ها فرصت جولان نیابد. رمضان را و نوروز را گرامی بداریم. با حرمت داری ایام عزا و شب‌های قدر، در رقم خوردن تقدیری مؤمنانه، برای خویش قدم برداریم. قطعا خداوند کریم هم نیکو قلم برخواهد داشت در تحریر تقدیر ما. یاعلی!