به گزارش شهرآرانیوز، انسانها از ابتدای خلقت بهمنظور حفظ خودشان از خطرات باید روشهایی برای مبارزه پیدا میکردند. کاراته ورزشی است رزمی که ژاپنیها ابداعش کردند و بیش از ۵هزار سال قدمت دارد.
کاراته به زبان ژاپنی بهمعنی «دفاع با دست خالی» است و فلسفهی این هنر رزمی، گذشتن از خواستههای نفسانی مانند کبر و غرور و غلبه بر نفس است.
بابک ظفرانلو دانشآموز مدرسهی شهید محمد مفتح است که ورزش را از سهسالگی با کاراته شروع کرده است. او تاکنون توانسته است برتری خود بر حریفانش را در مسابقات گوناگون سطوح استانی تا بینالمللی با کسب مدالهای فراوان به اثبات برساند.
گفتگوی ما با بابک را در ادامه بخوانید.
با پدرم به باشگاه میرفتم که به این رشته علاقهمند شدم. نخستین موفقیت را با کسب مقام سوم استان در سال۱۳۹۲ در رشتهی کاراته بهدست آوردم.
پس از آن از سال ۱۳۹۴ تا ۱۴۰۱ در مسابقات گوناگون کوبودو (یکی از شاخههای کاراته با سلاح سرد) و کومیته و کاتای کاراته توانستم سه مقام سومی و هشت مقام اولی استان را کسب کنم.
همچنین، از سال ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۲ صاحب چهار مقام اول، یک مقام دوم و یک مقام سوم مسابقات کشوری شدم و از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۳ نیز سه مقام اول، یک مقام دوم و دو مقام سوم مسابقات بینالمللی برگزارشده از سوی ایران، ژاپن و ارمنستان را کسب کردهام.
خوشبختانه با راهنماییهای پدرم تاکنون ضمن ورزش آسیبی ندیدهام، اما در مسابقات بینالمللی کاراته بهدلیل رعایتنکردن قوانین، با شکست بزرگی روبهرو شدم که البته تجربهی خوبی برایم بود.
بااینحال، بهنظرم باتوجه به اینکه پدرم در این رشته جزو استادان مطرح است، بهدلیل تجربهی زیاد ایشان و تمرین و آموزش مداوم در حضور پدر، پیشرفت خوبی در رشتهی ورزشی کاراته داشتهام.
بهجز ورزش کردن به نواختن سنتور هم خیلی علاقهمندم و در مراحل ابتدایی آموزش آن هستم. اگر روزی هم بخواهم ورزش دیگری را انتخاب کنم، شنا خواهد بود.
دو ساعت از روزم را صرف تمرین کاراته در باشگاه میکنم و زمان بیشتری به درسهایم اختصاص میدهم و جزو دانشآموزان کوشا هستم.
قصد دارم در آینده در کنار قهرمانیهای فراوانی که بهدست میآورم، پزشک متخصص قلب و عروق شوم و برای رسیدن به این هدفم نیز تلاش میکنم.
خانوادهام بهویژه پدرم را در موفقیتهایم مؤثر میدانم و قدردان آنها هستم. به دوستانم هم پیشنهاد میکنم در کنار درسخواندن، ورزش کنند تا سالم بمانند.
برخی تصور میکنند ورزشهای رزمی خطرناک یا خشن هستند، اما بهنظر من اگر کنترلشده و زیرنظر استاد انجام شود، هیچ مشکلی پیش نمیآید. در این ورزش، قدرت روح و تمرکز، از توان جسمی مهمتر است.
کاراته تا هر زمانی که زنده باشیم و زندگی کنیم، برای سلامتی و اصلاح سبک زندگی ما بسیار مفید است، زیرا این رشتهی ورزشی مانند دریاچهای است که ما فقط توانایی نوشیدن دوسه لیوان از آب آن را داریم.
یعنی میتوانیم از فایدههایی که این رشته برای ما دارد به اندازه توانمان استفاده کنیم. بااینحال، من همهی تلاشم را میکنم تا در کاراته قهرمان جهان شوم. برای موفقیت در این ورزش باید انگیزه، پشتکار، قدرت بدنی و تمرکز زیادی داشته باشیم.