بلبشو قیمت‌ها، قوز بالاقوز گرانی!
اینکه هرکس برای یک کالای واحد، قیمت متفاوت داشته باشد را با کدام متر و معیار می‌توان پذیرفتنی دانست. «انصاف» اگر نیست، متولیان «اصناف» که هستند تا برای حفظ حرمت خود جلو این بی‌حرمتی گسترده را بگیرند.
اگر اسمش بلبشو نیست، پس چیست؟ اینکه هر روز که به خرید برویم با قیمتی روبه‌رو شویم، چه می‌شود عنوان داد؟ اینکه هرکس برای یک کالای واحد، قیمت متفاوت داشته باشد را با کدام متر و معیار می‌توان پذیرفتنی دانست. «انصاف» اگر نیست، متولیان «اصناف» که هستند تا برای حفظ حرمت خود جلو این بی‌حرمتی گسترده را بگیرند.
وضعیت به‌گونه‌ای است که اصلا تعارف برنمی‌دارد. باید با تعریفِ دقیق و اجرای تمام ساحتی قانون جلو این هرج و مرج قیمتی گرفته شود. پدر خانواده به ازای هر بار خرید، خُرد و خمیر می‌شود. سرش پایین است جلو خانواده و به‌ویژه کودکانش وقتی نمی‌تواند خواسته‌هایشان را برآورده کند.
مسئله‌ای که بسیار آزاردهنده شده این است که ما توأمان با کاهش ارزش پول ملی و بلبشو و چندگانگی قیمت‌ها روبه‌روییم. هم تورم و گرانی داریم و هم نامیزانی ترازوها. این باعث شده است تا به موازات کاهش ارزش پول ملی، سرمایه ملی اعتماد عمومی هم کاهشی شود.
مایی که به «مواسات» و غمخوارگی نسبت به هم پشت اپیدمی کرونا را به خاک مالیدیم، اکنون در غبارِ بی‌انصافی، گرفتار می‌شویم. ببخشید اگر کلمات، با عصبانیت ادا می‌شود. ما نگفته فراوان داریم و قضای آن هم بر ذمه ماست. باید بگوییم اگر تورم و گرانی را- به فرض محال- نمی‌شود در کوتاه‌مدت چاره کرد، قوزِ چندگانگی قیمت‌ها را که باید بشود با مدیریت میدانی، مهار کرد تا بالای قوز گرانی ننشیند. مسئولان محترم اگر سری به بازار بزنند همه چیز دست‌گیرشان خواهد شد.
به‌ویژه در حوزه مواد غذایی و خودِ غذا که نیاز روزمره و سه وعده‌ای مردم است. گیریم بشود تعداد وعده‌ها را کاهش داد، اما برای همان یک وعده هم نیاز به ثبات و آرامش هست. نیست؟ خب، باید کاری کرد. آیا سیرابی هم باید هرجا یک قیمت داشته باشد؟ گفتم سیرابی یاد یکی از شعرا افتادم که در سال‌های ابتدایی دهه هفتاد، سیرابی پختن مادر خانواده را نشان فقر آورده بود.
نمی‌دانم آن شاعر محترم این روز‌ها گذرش به سیرابی‌فروشی‌ها افتاده است تا دگر باره بسراید که سیرابی هم باید به خاطرات بپیوندد. آنکه پیش‌تر‌ها غذایی مستضعفی‌تر از آن نبود تا شاعر بدان مثال بزند، امروز دارد پله‌های پادشاهی را می‌پیماید.
هم قیمت بالاست و هم نرخ چندگانه. هرکس برای خود قیمتی می‌گذارد و با عنوان‌دادن به آن توجیه برای تفاوت می‌سازد. انگار نرخ‌نامه اتحادیه برای نقش دیوار است. چه سختی را باید تحمل کند دیوار با این نقش‌های چندگانه که بر آن می‌زنند! بگذریم، بلبشوست آنچه ما می‌بینیم. خدا کند متولیان محترم برای آن به چاره برخیزند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
