حسرتِ داشتن یک مدرسه خوب بر دل بچه‌های بولوار شاهنامه مشهد
اولیای دانش آموزان ناحیه منفصل توس از کمبود مدرسه و معلم یا کیفیت بد آموزشی محل زندگی‌شان می‌گویند.
قصه تحصیل بچه‌های محدوده شاهنامه عجیب وغریب است؛ شاهنامه‌ای که باید پایانش خوش باشد، اما انگار حال دانش آموزان محله اش ناخوش است. این را والدین دانش آموزانی می‌گویند که ساکن خیابان فردوسی و شاهنامه و محله‌های اطراف اند.
محمود شریف، از فعالان فرهنگی و عضو شورای اجتماعی محله، نیز که در خیابان شاهنامه ۸۲ حضور دارد، به نمایندگی از دیگر اهالی تأکید می‌کند: والدین دانش آموزان حق دارند، زیرا در این طرف آرامگاه فردوسی که کلانتری هست و جمعیت زیادی سکونت دارند، مدرسه‌ای نیست.
مدارس شاهنامه را دریابید
«مدارس شاهنامه را دریابید.» این صحبت صریح تعدادی از والدین دانش آموزان محدوده خیابان شاهنامه و حوالی آرامگاه فردوسی است. رضایی، مادر یکی از این دانش آموزان، به صدای مردم می‌گوید: از کدام مشکل آموزشی برایتان بگوییم؟ از نبود یا کمبود مدرسه یا کیفیت بد آموزشی همان چند مدرسه دور از ما؟!
تغییر مدرسه و تحمل هزینه‌های گزاف
او در ادامه گریزی به مدرسه‌ای واقع در شاهنامه ۲۳ می‌زند: مدرسه فرزندم معلم‌هایی ندارد که بتوانند آموزش خوب و اصولی و استاندارد بدهند.
این ساکن توس در ادامه از تصمیمش برای جابه جایی مدرسه فرزندش می‌گوید: منزلم اینجاست، اما به دلیل نداشتن امکانات و مدرسه خوب باید کلی هزینه سرسام آور سرویس و دیگر موارد را متحمل شوم تا جای بهتری درس بخواند.
مادر دیگری نیز دخترش در پایه دوم دبستان باید ادامه تحصیل دهد. او بر حرف‌های همسایه اش صحه می‌گذارد و می‌گوید: دخترم سال گذشته کلاس اول بود که پایه بسیار مهمی از لحاظ تحصیلی است، اما دریغ از تدریس خوب و مناسب. امسال ترس دارم که کلاس دوم او هم به همین شیوه سال قبل سپری شود. به همین علت به فکر تغییر مدرسه اش هستم.
آموزش با کلیپ آموزشی!
اما حکایت مدرسه دیگر این حوالی متفاوت از دیگر مدرسه‌های محدوده است. پدر دانش آموزی که می‌خواهد ناشناس بماند، می‌گوید: پسرم کلاس دوم است. او و دیگر هم کلاسی هایش در سال گذشته اصلا معلم نداشتند! در بهترین حالت و پس از کلی اعتراض والدین دانش آموزان، مدیر و معاون پرورشی فرزندم آستینهایشان را بالا زدند و درس نصفه نیمه‌ای به آنها دادند. یا گاهی بچه‌ها را با کلیپ آموزشی مشغول می‌کردند و به اصطلاح درس می‌دادند و خودشان در دفتر مشغول گپ وگفت می‌شدند. به نظر شما با این وضعیت بچه‌های ما باسواد می‌شوند؟
او درخواستش را این طور مطرح می‌کند: ما هم در همین شهر اندکی دورتر از بقیه مناطق زندگی می‌کنیم. خدا را خوش نمی‌آید بچه‌های ما از امکانات اولیه آموزش محروم باشند؛ بماند که هیچ تفریح و فوق برنامه‌ای هم ندارند.
او و دیگر والدین دانش آموزان از پا ننشسته اند و گلایه هایشان را به گوش مسئولان رسانده اند: ما همه به آموزش وپرورش تبادکان رفتیم و اعتراض کردیم. کو گوش شنوا؟! می‌گفتند معلم نیست و نداریم، چه کار کنیم؟! خودشان از ما خواستند به اداره کل آموزش وپرورش استان برویم و دغدغه مان را به مسئولان استانی منتقل کنیم؛ اما آنجا هم ما را به وزارتخانه متبوع و تهران پاس می‌دهند.
مدرسه‌ای خالی از تجهیزات آموزشی
هنرستان ادیب محله چهاربرج، اما ماجرای متفاوتی پشت سرش است. والدین یکی از دانش آموزان این مدرسه در این زمینه به شهرآرا می‌گویند: قرار است امسال این مدرسه به محله حاجی آباد منتقل شود و مدیر هنرستان همان اول راه آب پاکی را روی دستمان ریخت و به من و دیگر اولیا گفت میز و نیمکت و لوازم آزمایشگاهی و دیگر تجهیزات ندارند.
دانش آموز در این وضع چطور درس هایش را یاد بگیرد؟! بعد اسمش این است که این‌ها هم منطقه ۱ آموزشی هستند و در شهر بزرگ مشهد درس می‌خوانند و با سایر دانش آموزان منطقه ۱ کل کشور در آزمون‌های مختلف، مشابه رقابت می‌کنند. به نظر شما این انصاف و عدالت آموزشی است؟
مقطع سرنوشت ساز، بدون معلم
درددل مادر دیگر هم برای دختر کم سن وسالش است. او می‌گوید: دختر من در مدرسه‌ای بود که از مهرماه تا دی ماه سال گذشته دقیقا چهارتا معلم برای او و دیگر هم کلاسی هایش آمدند و رفتند. دانش آموزان تا می‌آمدند به معلمشان عادت کنند، ناگهان نفر بعدی جایگزین می‌شد. بی توجه به اینکه سال اول تحصیلی مقطع سرنوشت ساز و تعیین کننده‌ای برای هر فرد است. این وضعیت چه به سر بچه‌های ما می‌آورد؟ لطفا رسیدگی شود تا امسال مشکل معلم نداشته باشند.
تکمیل و افتتاح تا مهرماه
محمدحسین عبداللهی، معاون مدیرکل و مدیر آموزش وپرورش تبادکان، درباره درددل و دغدغه اولیای دانش آموزان این محدوده به شهرآرا می‌گوید: هنرستان ادیب در فضایی محدود و غیراستاندارد قرار داشت که با احداث هنرستان شهید بااخلاق، ساختمان استاندارد هنرستان فنی وحرفه‌ای افتتاح شد و تجهیزات آن تا مهرماه و سال تحصیلی پیش رو تکمیل می‌شود.
عبداللهی همچنین درباره کمبود‌های آموزشی دیگر مدارس زیرپوشش آموزش وپرورش تبادکان می‌افزاید: تدریس عوامل اجرایی در دوره‌های ابتدایی و متوسطه جزو وظایف قانونی است و در بعضی کلاس‌ها به دلیل تدریس موظف معاونان، تعداد معلمان دوره ابتدایی یک پایه، از یک نفر فراتر می‌رود و این امری مرسوم در نظام آموزشی کل کشور است.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
